School is fun!!

Hallo Nederland!
Hoe gaat het met jullie? Lekker aan het genieten van al het opkomend groen en het lente zonnetje?
De tijd gaat zó snel, ik maak zoveel gave dingen mee.

De stagedagen op de kinderafdeling wissel ik af met dagen op de operatiezaal. Laatst kwam er een man met een enorm gruwelijk gezwel in zijn kaak, heel heftig. De chirurg nam een biopt uit het gezwel. De arts vertelde dat hij het niet aandurfde om deze man te helpen. Deze arts is de enige specialist in het ziekenhuis.. Nu maar hopen dat in andere gebieden een chirurg is die deze man wél kan helpen..

Deze week zijn de flying doctors in ons ziekenhuis, orthopedagogen. Zo gaaf om dat mee te maken, want je hoort daar in Nederland veel over. Maar je realiseert je wel weer even in wat voor gebied je zit, echt een gebrek aan specialisten.
We hebben een dagje met de flying doctor meegekeken op de operatiezaal, hij heeft kindjes geholpen met klompvoetjes, vergroeide botbreuken of andere orthopedagogische aandoeningen.

Laatst ging ik een dagje met Sabrina meelopen op de vrouwenafdeling. Weer een voor-Afrikaanse-begrippen een normale dag; er loopt een katje en een haan tussen de bedden en er ligt hanenpoep. De afdeling ligt zo vol dat vrouwen samen in één bed moeten liggen.. Moet je eens indenken. 25 bedden in één ruimte, geen gordijnen, ben je heel ziek, moet je een bed met een wildvreemde vrouw delen!

Vandaag zijn we met de outreach jeep naar een primaryschool gegaan om schoolkinderen te vaccineren. De school stond midden in een prachtige omgeving en honderden kinderen om ons heen.

De rest van de week stond in het thema van bezoekjes brengen. We hebben een highschool bezocht. Dit is een middelbare school voor technische vakken. De schooldirecteur was echt super aardig en liet ons alles zien. Overal waar we komen moeten we altijd een gastenboek invullen haha.
We zijn ook bij Charles op bezoek geweest. Charles is een super lieve man die we in de taxi hebben ontmoet. Zo leuk om bij mensen thuis uitgenodigd te worden!
Zaterdag zijn we bij Bikolimana op bezoek geweest. Bikolimana is een collega van de kinderafdeling. Om half 11 spraken we in Kasulu (een dorp verderop) af. Zijn hele gezin was thuis, iedereen had echt zijn mooiste kleren aan getrokken. Zelfs de kinderen droegen pakken en jurken, zo lief, want ze zijn zo arm. De tafel werd voor drie personen (voor Karin, Elianne en mij) gedekt. We kregen echt super veel te eten. Waaronder soort pannekoekjes met vlees. Voor de gene die mij een beetje kennen; jullie weten hoeveel ik van vlees houdt (lees met zeer sarcastische toon). Het waren dikke hompen draadjes vlees, je kreeg geen mes en vork en aangezien het vlees zo taai was dat je het niet af kon bijten, moest het hele stuk in mijn mond. Wat een geluk dat er ook nog spieren in zaten! Omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om vlees te laten staan (omdat het zo duur is én heel speciaal dat ze het voor ons maakten) heb ik alles opgegeten, met moeite haha.

Oh, ze waren zo lief, het was zo bijzonder dat ze zoveel moeite voor ons deden. Gelukkig hadden we allemaal lekker eten voor ze mee genomen en voor de kinderen autootjes. Toen we die aan ze gaven waren ze zooooo blij.

We hadden laatst allemaal stoffen op de markt gekocht, hier heb ik een jurk, broek en kussensloopjes van laten maken. Super goedkoop!! De jurk is echt super overdreven, máár Afrikaans, dus dat is helemaal goed 

Zondag ochtend zijn we heel vroeg naar de katholieke mis geweest. De zang was echt prachtig, meerstemmig en heel Afrikaans. Daar krijg je echt kippenvel van.

De rest van de dag zijn we de hele dag bezig geweest met het maken van hutspot, want we verwachtte hoog bezoek! Alle nonnen en kokkinnen kwamen zondag avond bij ons eten. We hadden zelf tomaten soep gemaakt. Karin kreeg laatst een pakketje waar haar moeder jus in had gestopt, daar hadden we om gevraagd. Dus we konden van de stamppot vulkaantjes maken met daarin jus zoals papa dat vroeger ook bij ons deed. De meeste nonnen vonden het eten lekker. Een paar aten om de jus heen, die lusten de jus niet haha.

Zoals jullie uit deze mail op kunnen maken gaat het echt heel erg goed met me.

Jeroen en Annelies vertrekken dit weekend uit Kabanga, ze gaan nog rondreizen en dan naar huis. Wel heel jammer, want het is echt super gezellig met z’n zessen.

Heel veel liefs, dikke knuffels en zoenen vanuit Tanzaniaaaaa de gekste!