Patatje oorlog.

Hee lieve familie en vrienden!

Hier weer even een update van de afgelopen tijd.

Om te beginnen; we hebben onze werkvisums binnen! Helaas is hij maar drie maanden geldig. Maar wat een geluk dat het zólang heeft geduurd; hij is geldig tot 21 juni. Waarschijnlijk hoeven we daarna nog maar een paar dagen te werken voordat we op rondreis gaan.

Afgelopen weken heb ik weer stage gelopen op de kinderafdeling. Ik kan echt niet genoeg krijgen van de kindjes hier, ze zijn zo lief. Toch blijft het hartbrekend om te zien hoe ziek sommige zijn.. Vooral wanneer je weet dat ze niet geholpen kunnen worden.. En al helemaal als je weet dat er in Nederland waarschijnlijk wél wat aangedaan had kunnen worden. Het is dan wel enorm leuk om een kindje weer te kunnen zien lachen als ze weer wat opknappen. Er is in het ziekenhuis maar één specialist (chirurg), één afgestudeerde arts en zes die de opleiding niet compleet hebben afgemaakt. Deze artsen dragen zorg voor een grote regio. Het is deze week weer goed duidelijk geworden dat Tanzaniaanse verpleegkundigen niet te vergelijken zijn met Nederlandse verpleegkundigen. De taken die we in Nederland hebben als verpleegkundige, komen hier niet voor. Ziektes kunnen niet gediagnostiseerd of behandeld worden zoals in Nederland.

Vorige week zouden we worden opgehaald door father Charles (een priester uit Kabanga), hij zou ons meenemen naar een highschool in Kasulu (groter dorp verderop). Hij kwam natuurlijk een uur te laat. Maar het was zo vet! We liepen op een gegeven moment een zaal in, waar honderden studenten zaten. De directeur had ons gevraagd of we ons wilden voorstellen en motiverende dingen wilden zeggen over het studeren. Zo leuk, je kan vragen stellen en dan antwoord iedereen in koor. Vervolgens moesten wij met z’n zessen (Jeroen, Annelies, Karin, Sabrina, Elianne en ik) een liedje zingen door de microfoon. Vader Jacob, haha super vals. Vervolgens gingen al die honderden studenten voor ons zingen. Na deze bizarre gebeurtenis mochten we in de meidenslaapkamers kijken. Hele grote ruimten met tientalle stappelbedden. Wat een gekkenhuis daar, iedereen zit aan je, wil je haar voelen, je naam weten en vooral heel veel giechelen!

Sabrina heeft laats een bal gekocht. Wij gingen met een paar studenten van de nursingschool voetballen. We gingen naar een sportveldje achter de school, hier waren wij nog nooit geweest. Het rode zand veldje lag tussen de heuvels in, het koor was aan de zijlijn aan het oefenen, zo mooi! Er was een jongetje, jaar of tien, die we vroegen mee te doen. Super fanatiek. Ballen kosten hier ongeveer 20 euro, natuurlijk heel veel geld voor hier. Er heeft hier dan ook bijna niemand een bal. Terwijl iedereen echt gek is op voetbal. Het halve dorp weet nu dat wij een bal hebben, dus iedereen vraagt steeds om onze bal. Zielig dat die kinderen niet gewoon spelen kunnen zoals wij dat altijd kunnen.

Naast ons huis is een complex waar allemaal albino-, blinde-, dove-, en gehandicapte kinderen wonen. In Tanzania ging het verschrikkelijke gerucht rond dat als je een ledemaat van een albino bij een zwangere vrouw naast het bed legt, er dan een gezond kindje wordt geboren. Omdat deze roddel door sommige mensen heel serieus werd genomen, is dit complex opgericht om ze te beschermen. Dit weekend hebben we hier een bezoekje aan gebracht.

In Kasulu hebben we heel veel stoffen gekocht, hier gaan wij jurken, tassen en kussenslopen van laten maken.

Natuurlijk mis ik jullie af en toe en zou ik soms best éven 5 minuten thuis willen zijn. Toch kan ik nog steeds niet genoeg krijgen van alle cultuurverschillen, de Tanzaniaanse gewoonten, de gebreken (auto’s die bijvoorbeeld niet door de Nederlandse APK keuring zouden komen etc.), de prachtige natuur, de enorm vriendelijke mensen en het weer. Wat een geluk dat het avontuur nog een paar maand mag duren en dat we ook nog een mega vette rondreis in het vooruitzicht hebben door Tanzania :D

Have a nice week! Liefs, Jitty.

p.s. We kunnen hier zelf patatje oorlog maken! Worstjes kopen we in Kasulu, uitjes en mayo erin en voila; frikadel speciaal!